نقش بازی در رشد کودکان

ارزش بازی در زندگی کودکان را می توان در جنبه های هوشی،حسی،حرکتی، عاطفی و روانی مورد بررسی قرار داد.

به گفته میلی چات بازی به کودک کمک می کند تا تبدیل به انسان شود.

تحرک و فعالیتهای مختلف (جسمانی و ذهنی)، یکی از لازمه های رشد هر انسان بشمار میرود و کودکان نیز بدلیل اینکه مهمترین دوران رشد (رشد همه جانبه) خویش را میگذرانند، نیاز مبرمی به انجام فعالیتهای مختلف دارند. در واقع بازی، میتواند در راستای ارضای نیاز کودکان به فعالیتهای مذکور، بسیار موثر واقع شود. بازی فعالیتی است که در آن کودکان توانایی قابل توجه خود را برای کاوش، تخیل و تصمیم گیری نشان می دهند. نوع بازی کودکان و اهداف آن در طول دوران رشد، از نوزادی تا نوجوانی تغییر می کند.

بازیها دارای کارکردهای مختلفی هستند؛ یکی از آنها نقش بازی در رشد عقلانی کودک است. بازی، رفتار هوشمندانه را تقویت کرده و زمینه های لازم جهت یادگیری زبان، رشد هوشی و تفکر کودک را فراهم میسازد.

بازی همچنین در رشد حرکتی و هماهنگی حسی ـ حرکتی کودکان نقش به سزایی دارد. از جمله:

رشد هماهنگ دستگاه ها و اعضای بدن

رشد عضلانی

تقویت حواس پنجگانه کودکان به ویژه حس بینایی

صرف نیرو و انرژی بدن به بهترین شکل

آگاهی کودک نسبت به توانمندی های فکری و بدنی خود

یکی دیگر از کارکردهای بازی رشد عاطفی کودکان است؛ بازی سبب ایجاد احساس امنیت و آرامش، از بین رفتن عقده‌‌ها و جهت‌دهی عواطف و احساسات می شود . نتایج به دست آمده در پژوهش ها، حاکی از آن است که کودک از طریق بازی آشفتگی‌های خود را کنترل می‌کند و به آرامش عاطفی می‌رسد. در نتیجه رفتارپرخاشگرانه و اضطراب کاهش یافته،  واعتماد به نفس و عزت نفس کودک افزایش می‌یابد.

همچنین، بازی نقش مهمی در رشد خلاقیت کودکان دارد.

از آنجایی که کودکان حساسترین مراحل رشد خلاقیت خود را در محیط خانه سپری می‌کنند، محیط مناسب خانوادگی، شیوه و نگرش‌های صحیح فرزندپروری در رشد و شکوفایی خلاقیت سهم مهمی ایفا می‌کند.

خانواده باید به موضوع کلیدی نقش بازی در رشد خلاقیت کودکان بسیار توجه داشته باشد.

به گفته ژان پیاژه: آیا این بازی نیست که به کودک اجازه می دهد تا نشانه ها را جایگزین واقعیت های زندگی کند. بازی مناسب‌ترین راه برای بروز و رشد استعداد او به شمار می‌رود و نقش بازی در رشد خلاقیت کودکان را نمی شود انکار کرد.

در جریان بازی نیروهای ذهنی و جسمی کودک، یعنی : دقت، تخیل، نظم و ترتیب، چالاکی و غیره رشد می‌یابند.علاوه بر اینها، بازی محرک و انگیزه‌ای در جهت کسب تجارب اجتماعی است.

کودک در هنگام بازی، آزادانه آزمایش می کند و بر اساس نتایج آزمایش خود تجربه کسب می کند و از طریق بازی تجربیات خود را درونی می کند

در اینجا لازم است نکته ای را مورد توجه قرار داد؛ والدین نباید تعیین کننده ی نوع و شیوه ی بازی باشند، بلکه بهتر است شرایط سالم بازی را فراهم کرده و خود به عنوان همبازی شرکت کنند و اجازه دهند تا کودک با قدرت خلاقیت خود بازی را اداره کند